ساخت پنجره های دوجداره

ساخت پنجره های دوجداره به پنجره ای گفته مي شود كه دارای دو شيشه باشد كه بين اين دو شيشه با گازی مانند آرگون يا هوا پر شده باشد. هدف از دو جداره كردن پنجره، كاهش رسانايی حرارتی و عایق صوتی آن است. در این مقاله به بررسی ساخت پنجره های دوجداره خواهیم پرداخت.

پنجره های دو جداره از ضخامت 3 ميليمتر تا 12 ميليمتر موجود می باشند. در پنجره های دو جداره می توان ازشيشه های دارای پوشش و همچنين شيشه های سكوريت نيز استفاده كرد که معمولاً ضخامت هر دو شيشه برابر است.شيشه ها با اسپيسر از يكديگر جدا می شوند.

ساخت پنجره های دوجداره و شيشه های دوجداره را كارخانه های شيشه دو جداره با خط توليد مخصوص تولید می کنند. در ابتدا اندازه شيشه دوجداره مشخص می شود. اسپيسرها توسط دستگاه بريده شده و قاب شيشه آماده می شود.

شيشه ها به اندازه معين شده بريده مي شوند و با دستگاه مخصوص شسته مي شوند تا كوچك ترين لكه اي بر آن ها باقی نماند.

برای تزريق گاز، دو سوراخ روی اسپيسر شيشه دو جداره ايجاد می کنند. شلنگ های تزريق و خروج گاز به شيشه دو جداره وصل شده و آن را از گاز پر می كنند. معمولاً گاز تزريقی به شيشه هاي دو جداره از نوع آرگون است.

براي حذف رطوبت هوای بين شيشه های دو جداره از ماده جاذب رطوبت استفاده مي شود. پنجره های دو جداره در دهه 1930 اختراع شدند و در دهه 1950 به بازار وارد شدند. در بيش از نيم قرن گذشته روش ساخت شيشه های دو جداره بسيار بهبود پيدا كرده و ضريب عايق بندی پنجره دو جداره به شدت افزايش يافته است.

ساخت پنجره های دوجداره

ابعاد طول و عرض و ارتفاع، ضخامت صفحات شیشه ای و نوع شیشه برای هر صفحه و همچنین ضخامت کلی دستگاه باید به سازنده عرضه شود. در خط مونتاژ، فاصله دهنده هایی با ضخامت های خاص برش داده می شوند و در ابعاد کلی و عرض مورد نیاز جمع می شوند و با خشک کن پر می شوند. در یک خط موازی، صفحات شیشه ای بصورت هم اندازه بریده شده و شسته می شوند تا از نظر نوری شفاف گردند.
در کارگاه های تولید شیشه دوجداره یک چسب درزگیر ​​و یا چسب پلی سولفاید به صورت فضا از هر طرف و صفحات فشرده شده بر روی فضا اعمال می شود. اگر واحد گاز پر شده باشد، دو سوراخ در داخل فضا یك واحد مونتاژ شده حفر می شود، خطوطی وصل می شوند تا هوا را از فضای بیرون كشیده و آن را با گاز مورد نظر جایگزین كند. سپس خطوط برداشته می شوند و سوراخ هایی در بسته بندی قرار می گیرند که گاز را در خود جای دهند.

تکنیک مدرن تر استفاده از پرکننده گاز آنلاین است که نیاز به ایجاد سوراخ در فضا را از بین می برد. سپس واحدها با استفاده از پلی سولفید یا درزگیر سیلیکون یا مواد مشابه همچون چسب بوتیل در طرف لبه مهر و موم شده اند تا از ورود هوای مرطوب در خارج از واحد جلوگیری شود. خشک کن آثار رطوبت را از فضای هوا خارج می کند تا در صورت عدم وجود آب در قسمت های داخل صفحات شیشه ای روبروی فضای هوا در هنگام هوای سرد ظاهر شود. برخی از تولید کنندگان فرآیندهای خاصی را توسعه داده اند که فضا و ماده خشک کننده را در یک سیستم کاربردی یک مرحله ای ترکیب می کند.

تاریخچه ساخت پنجره های دوجداره

در کارگاه های تولید شیشه دوجداره در سال ۱۸۶۵ که توسط توماس استتسون در ایالات متحده ثبت اختراع شد واحد پنجره دوجداره عایق، متشکل از دو صفحه شیشه ای که به هم متصل شده و در یک واحد با مهر بین لبه های صفحه قرار گرفته بودند. در دهه ۱۹۳۰، هنگامی که چندین اختراع ثبت شد، این محصول به یک محصول تجاری تبدیل شد و به عنوان محصولی ساخته شده توسط شرکت شیشه ای Libbey-Owens-Ford در سال ۱۹۴۴ اعلام شد. محصول آنها با نام تجاری Thermopane که در سال ۱۹۴۱ به عنوان علامت تجاری ثبت شده بود فروخته شد. فناوری Thermopane  با IGU های معاصر تفاوت زیادی دارد. دو صفحه شیشه ای توسط یک مهر و موم شیشه ای با هم جوش داده شدند و دو تخته با کمتر از ۰٫۵ اینچ معمولی از واحدهای مدرن از هم جدا شدند. نام تجاری Thermopane وارد واژگان صنعت ساخت پنجره های دوجداره به عنوان علامت تجاری عمومی برای هر IGU شده است.

مواد اولیه برای ساخت شیشه پنجره دوجداره

شیشه جام ۴ تا ۶ میلیمتر در انواع مختلف و رنگ های متداول
اسپیسر: اسپسر یا جدا کننده، نوار تو خالی آلومینیومی است که دور شیشه و بین دو شیشه قرار می گیرد.
مواد جاذب رطوبت: مواد خاصی که داخل اسپیسر ریخته می شوند تا رطوبت احتمالی موجود بین دو لایه شیشه را جذب کنند. این مواد بسته به کاربر انواع مختلفی دارند.
بوتیل: چسب بوتیل نوعی چسب است که در دمای خاص بر روی اسپیسر تزریق شده وان را به شیشه دوجداره متصل می نماید.
گاز آرگون: مهم ترین نکته در تولید شیشه های دوجداره صنعتی، خشک نگه داشتن گاز آرگون به عنوان یک گاز خشک و بی اثر در فضای میان جداره هاست که به صورت عایق در تبادل اشکال انرژی عمل می کند.
گونیا یا گوشه: در مواقعی که دستگاه بِندینگ (خم کردن اسپیسر) موجود نباشد، جهت ایجاد زاویه ۹۰ درجه اسپیسر در گوشه ها مورد استفاده قرار می گیرد.
چسب درز گیر: این چسب ها در مرحله نهایی برای چسباندن دو شیشه و درزگیری کامل آنها مورد استفاده قرار می گیرند. این چسب ها هم انواع مختلف و روش های مصرف مختلفی دارند. متداول ترین آنها چسب های آکواریوم تفنگی یا چسب ها دوگانه بشکه ای هستند. چسب های دوگانه مثل چسب های دوقلو عمل می کنند. چسب اصلی با ترکیب چسب دوم بعد از مدتی خشک می شود و شیشه ها را به هم می چسباند.

ساخت پنجره های دوجداره و شیشه پنجره دوجداره استاندارد

مراحل ساخت پنجره های دوجداره و تولید شیشه پنجره دو جداره را می توان این گونه بیان کرد:

برش اتوماتیک شیشه
خم کاری قاب های الومینیومی
سوراخ کاری سطح اسپیسر به منظور جایگزینی سوپاپ گاز
تزریق مواد رطوبت گیر
تزریق بوتیل
شستشوی شیشه
خشک کردن شیشه
سیستم نصب قاب الومینیومی
تزریق گاز
تزریق پلی سولفاید یا چسب نهایی

ساخت پنجره های دوجداره به صورت دستی

شیشه های دوجداره مزایای بسیاری زیادی نسبت به شیشه های تک جداره دارند. عایق صوتی می باشند؛ لذا محیط داخل در سکوت و آرامش خواهد بود و سرو صدای خیابان های شلوغ به ندرت در داخل ساختمان نفوذ خواهد کرد. بعلاوه، عایق گرما و سرما هستند و بنابراین در فصول سرد، گرمایش ساختمان و سر فصول گرم، سرمایش ساختمان با صرف انرژی کمتری صورت خواهد گرفت. در نتیجه در بهینه سازی مصرف انرژی نقش بسزایی دارند. علاوه بر اینها، شیشه دوجداره امنیت بیشتری نسبت به تک جداره دارد. در هنگام ترک برداشتن شیشه، فرو نمی ریزد و درجای خود باقی می ماند. این مزایا و برخی مزایای دیگر سبب شده است که مصرف کنندگان تمایل بیشتری به شیشه های دوجداره نشان دهند و نیاز بازار به این کالای مفید افزایش یابد. شیشه های دوجداره به صورت کارخانه ای و کارگاهی تولید می شوند.

به طور عمومی در کشور ما شیشه دوجداره به دو روش ۱- با استفاده از اسپیسر حرارتی و ۲- با استفاده از اسپیسر آلمینیومی تولید می شود. در روش اول ساخت پنجره های دوجداره نیاز به میز پرس حرارتی می باشد و در روش دوم برای تولید شیشه دوجداره نیازمند چسب عایق مناسب می باشد.

در زیر مراحل تولید شیشه دوجداره به صورت دستی شرح داده می شود.

مراحل ساخت پنجره های دوجداره به صورت دستی

ابتدا باید اندازه و ابعاد شیشه های مورد نیاز تعیین شود. برای اینکار، ساده ترین راه اندازه گیری فریم ( آلمینیومی یا UPVC) از لبه داخلی اول تا لبه داخلی دوم و افزودن ۲.۸ سانتی متر به طول اندازه گرفته شده می باشد. برای مثال، اگر اندازه لبه داخلی سمت چپ تا لبه داخلی سمت راست ۴۰ سانتی متر باشد، عرض شیشه مناسب این فریم ۴۲.۸ سانتی متر خواهد بود.

پس از مشخص شدن ابعاد، شیشه ها به تعداد لازم و در انواع مورد سفارش مشتری برش داده می شود.
اسپیسرها برای هر شیشه به اندازه مناسب برش داده می شود. برای شیشه هایی که از گوشه های سوراخدار( مناسب برای تزریق گاز) استفاده می شود، طول اسپیسر مناسب با اندازه شیشه، ۲٫۵ سانتی متر و برای گوشه های معمولی ۲ سانتی متر کمتر از طول شیشه می باشد.
داخل اسپیسرها با ماده ضد رطوبت پر می شود و طول و عرض اسپیسرها با استفاده از گوشه ها به هم متصل می گردند.
از آنجایی که پس از دوجداره شدن شیشه دیگر امکان دسترسی به سطح داخلی شیشه فراهم نیست، شیشه های برش داده شده باید بخوبی تمیز شوند تا گرد و غبار و کوچکترین لکی روی سطح داخلی باقی نماند. اینکار می تواند با دستگاه شستشو و یا به صورت دستی با مواد پاک کننده شیشه صورت بگیرد.
در ادامه برای ساخت پنجره های دوجداره اسپیسر آماده شده را روی یکی از شیشه ها  و شیشه دیگر رو روی آن قرار می گیرد. با استفاده از چسب درزگیر مناسب شیشه دوجداره، حد فاصل دوشیشه درز گیری می شود.
برای تزریق گاز از دو گوشه سوراخدار در قطر شیشه ها استفاده می شود و با استفاده از دستگاه تزریق گاز، گاز آرگون از یک سمت وارد و هوای داخل شیشه از قطر دیگر خارج می شود. پس از تزریق گاز درزگیری کامل می شود.

مقالات زیر را از دست ندهید:

توری پنجره چسبی

ترمال بریک

مقاومت دروپنجره UPVC

دستگیره UPVC